.jpg)
Omdat het vandaag weer zo heet wordt, heb ik maar wat waaiers geschetst. Enkele daarvan wil ik in het echt (echter dan op papier) maken. Materiaal: omslagen van oude pocketboeken van de Communistische Propaganda voor het Nederlandse Boek (of hoe heten ze ook weer). Geen hond die ze leest - behalve ik.
Ben nu trouwens bezig in een verkoelende geschiedenis over de excentrieke familie Wittgenstein. Allemaal knettergek, dus dat voelt vertrouwd. Behalve dan dat zij van Wittengenstein hun gekte met aanzienlijke financiële reserves ondersteunden.
Alhier blijft het bij de waaiers (beschilderd met vissen, zoals ik in recent verleden ook veel deed) en het vernielen van enkele pockets. Het kleinere werk, kortom.
(Bovenstaand handgemaakt boekkie is voor een klein bedrag nog te bestellen. Aanvragen via deze website. Zie onder: contact.)
M’n gekke broer pakt dat vernielen grootser aan. Die ratste al z’n fotoboeken tot repen om er kastelen van te nieten en te plakken. De leiding van het tehuis waarin hij woont, kon slechts enkele pagina’s redden.
Maar hij heeft het excuus dat hij d’r niets aan kan doen. M’n eigen excuus moet ik zelf verzinnen.
Is het genoeg als ik zeg dat ik een kunstenaar ben? En dat ik aan het papier plak van m’n stripverhaal in wording?
